Γη και ύδωρ

Τρίτη Τρίτη, Νοεμβρίου 23, 2010

Ο πραγματικός εθνικιστής αυτό που επιζητά είναι η γνώση του να ξέρει ότι πράττει τα μέγιστα για την πατρίδα του. Εν συνεχεία για την οικογένεια του και τα παιδιά του. Δεσμοί αίματος πολύ ρεαλιστικοί και συνάμα καθημερινοί οι οποίοι συνδέονται με το παρελθόν και το μέλλον της φυλής μας.

Μιας και μιλήσαμε για ρεαλισμό αρκετοί εθνικιστές στην πορεία έχασαν την πίστη τους. Η φλόγα έσβησε στην καρδιά τους, η ψυχή τους αναζήτησε αλλού την ικανοποίηση, ο νους προσπάθησε να ξεχάσει. Προσπάθησε να ξεχάσει τους αγώνες. Προσπάθησε να ξεχάσει το αίμα που έχυσε. Προσπάθησε να ξεχάσει τις θυσίες. Προτίμησε εφήμερες ενασχολήσεις τις οποίες ανύψωνε σε πεδία ενός δήθεν καθωσπρεπισμού πολιτικού και ηθικού. Και συνέχισε να σκύβει το κεφάλι στον χώρο εργασίας του, στον χώρο κοινωνικής συναναστροφής του για να μην τον αποκαλέσουν κακό φασίστα. Επίσης έσκυψε το κεφάλι μπροστά στα παιδιά του. Αυτήν την φορά όχι από συμφέρον αλλά από ντροπή. Ντροπή που πολλές φορές μετατράπηκε σε δάκρυα και οργή. Συναισθήματα τα οποία χάνονταν και εξανεμίζονταν μπροστά στην γλύκα του καθωσπρεπισμού.

Μακρυά απ’όλα αυτά τα υπήρχαν και υπάρχουν Έλληνες που ορθώνουν ψηλά το λάβαρο. Νέοι με πυρωμένες καρδιές που εργάζονται από το δικό τους μετερίζι για το έθνος. Νέοι και νέες οι οποίοι έσπασαν τα τείχη της ψευτοηθικής των σάπιων αστικών αξιών και δημιούργησαν μέσα τους καινούργιες αξίες σάρκα από την σάρκα των προγονικών μας! Μια γενιά πολεμιστών περίμενε υπομονετικά με δάκρυα στα μάτια, αλλά αυτήν την φορά τα δάκρυα ήταν οργής και ενθουσιασμού. Οργή γιατί φιμώνονταν, οργή γιατί παραγκωνίζονταν από το σύστημα και τέλος οργή γιατί ακόμα και τώρα στις τελευταίες στιγμές που περνάει το έθνος μας δεν είδαν τους συμπατριώτες τους να τείνουν χείρα βοηθείας.

Ενθουσιασμού όμως γιατί ήρθε η μέρα που ο συμπατριώτης έδειχνε να ανοίγει τα βλέφαρα του και να βλέπει επιτέλους την ζοφερή κατάσταση του ιερού αυτού τόπου. Είναι φανερό πλέον πως ο Έλληνας ζητάει βοήθεια αν και αργά. Αλλά ζητάει βοήθεια και αυτό είναι το σημαντικό. Και την ζητάει από τους πραγματικούς Έλληνες Εθνικιστές, τους Έλληνες της Χρυσής Αυγής.

Η Χρυσή Αυγή δεν ξέχασε ποτέ τον σκοπό της. Και δεν θα τον ξεχάσει. Και κύριοι δεν μιλάμε για ποσοστά εδώ αλλά για την τελική νίκη...

Θ.Π.