Αφού πλέον πέρασε ο καιρός και ηρέμησαν τα πράγματα, θεώρησα αυτή ως τη κατάλληλη στιγμή για να γράψω το παρόν κείμενο.
Ήταν τότε, στη πορεία του Αλέξη Γρηγοροπουλου, ένα παιδί που ξεψύχησε έτσι άδικα από τη σφαίρα ενός αστυνομικού, ο οποιος ήρθε αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη (τη λεγομενη...) . Η οργή από τους συνομηλικους ήταν δικαιολογημένη ζώντας την καταπίεση που υφίσταται η νέα γενιά σήμερα... Μέχρι εκεί.
Ήταν ένα πρωινό που θέλησα να πάω μια βόλτα στη πόλη του Ηρακλειου με τον φίλο μου, έτυχε να περάσουμε μπροστά από την πορεία και να κοιτάξουμε τους λεγόμενους επαναστάτες (ραστα, μπίχλα, ραβίνοι, αριστεριστές και γνωστες αντί-φά-τσες) του ηρακλειου. Σε μια στιγμή αφού η πορεία προστατευόταν από αστυνομικούς ακούμε μια φωνή από έναν κουκουλοφόρο (!!!) εντός τις πορείας να μας φωνάζει, φώναζε επίμονα και έλεγε να προσέξουμε, ξέρεις τις φάτσες μας και να κρυφτούμε, σε κλάσματα δευτερολέπτου άρχισαν από πίσω του να φωνάζουν αυτοί είναι χρυσαυγίτες' και λοιπούς χαρακτηρισμούς, με την αστυνομία να μας παρακαλεί να αποχωρήσουμε για να μην δημιουργηθούν επεισόδια...
Εγώ απευθύνομαι σε εσάς, εσάς που ήρθα μοναχος μου μπροστά σας και ζήτησα το λόγο, τι φοβηθήκατε Εμενα και άλλον ένα; Δε μου φάνηκε παράξενο, ένα μάτσο φλώροι είστε που ζείτε με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς, αμφιβάλλω αν δουλέψατε ποτε στη ζωή σας. Εσείς που πετούσατε πέτρες στο εργατικό κέντρο και σπάγατε αυτοκίνητα και ξένες περιουσιες, όλα αυτά για τον 'Alex';. Σίγουρα θα ντρέπεται για εσάς, όπως και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός(κάτι που απαρνιέστε). Δεν έχετε θέση στη κοινωνία μας. Το παιδί είναι απλά η αφορμή, εσείς  θέλετε μοναχα να τα spate, έχετε πρόβλημα με τον νομο, έχετε πρόβλημα με τι στολή του αστυνόμου, με ότι δήποτε δε σας δίνει το δικαίωμα να τα διαλύεται όλα. Μάθετε λοιπών ότι υπάρχουν και σχολες πυγμαχίας, μπορείτε να πάτε εκεί μέσα να εκτονώνεστε. Δόξα το Theo υπάρχουν αρκετές στο Ηράκλειο...
Κρατήστε το Ηράκλειο καθαρό, τα άναρχο κομμούνια πίσω στα γεμάτα πρέζα στέκια τους.